مومیایی ، ماده ای است قهوه ای یا سیاه رنگ که در نتیجه ی اکسید شدن هیدروکربنهای نفتی که از کربن و هیدروژن تشکیل شده اند در شکافها و شکستگیهای طبقات زمین که در مجاورت ذخایر نفتی زیر زمینی وجود دارند پیدا میشود.
مومیایی در صد درجه حرارت ذوب میشود در ترکیب مومیایی علاوه بر هیدروکربن ، اکسیژن ، نیتروژن ، ازت و گاهی گوگرد هم وجود دارد .
اسامی دیگر مومیایی : قیر طبیعی ، زفت رومی ، قیر معدنی ، عرق الجبال ، زفت البحر ، کفر الیهود ، فقر الیهود و آسفالت معدنی و مومیا است .
در دوران صفویه مومیایی فارس بسیار ممتاز بوده و این سنگ معدنی با ارزش را در کوه های مختلفی در ایران ازمیان شکاف های کوه بیرون می آمد استخراج می شود.
مومیایی، دارویی کمیاب و گران قیمت است که بهترین نوع آن از کوه های داراب استان فارس و کرمان ، زنجان و کوه های دیگری مانند کهکیلویه و اصطهبانات به دست می آید و مرغوب ترین آن، نوعی است که سیاه و صاف براق و خشک بوده ، بوی بد نداشته و آغشته به خاشاک نباشد.
مومیایی مناسب ترین و بهترین داروی گیاهی است که می تواند باعث رفع شکستگی استخوان شما شود. همچنین باعث التیام کوفتگی عضلات و جلوگیری از انتشار سلول های سرطانی و بهبود عملکرد مغز می شود.
مومیایی، یا در اصل مومیایی به چندین آماده سازی مختلف در تاریخ پزشکی اطلاق می شود، از "سنگ معدنی" تا "مومیایی های انسانی پودر شده".
منشأ آن از عربی "نوعی قیر صمغی که در آسیای غربی یافت می شود و برای درمان استفاده می شود" در طب سنتی اسلامی است که در طب یونان باستان به ("پیچ" و "آسفالت") ترجمه شده است.
در طب اروپای قرون وسطی، "قیر" به لاتین به عنوان به معنای "داروی قیری از ایران" و "مومیایی" ترجمه می شد. بازرگانان در داروخانه ها قیر گران قیمت مومیایی را توزیع می کردند که تصور می شد برای بسیاری از بیماری ها درمان موثری است. از آن به عنوان داروی تقویت قوای جنسی نیز استفاده می شد.
با شروع حدود قرن دوازدهم، زمانی که ذخایر قیر طبیعی وارداتی کم شد، مومیایی به اشتباه به عنوان "مومیایی" تعبیر شد و معنای کلمه به "تراشه رزینی سیاه که از مومیایی های مومیایی شده مصری خارج شده بود" گسترش یافت.
این یک دوره تجارت پرسود بین مصر و اروپا آغاز شد و تامین کنندگان ترشحات نادر مومیایی را با مومیایی های مومیایی شده یا خشک شده جایگزین کردند.
پس از اینکه مصر در قرن شانزدهم حمل و نقل مومیایی را ممنوع کرد، داروسازان بی وجدان اروپایی شروع به فروش مومیایی های تقلبی کردند که با مومیایی کردن و خشک کردن اجساد تازه تهیه شده بود.
در دوران رنسانس، محققان ثابت کردند که ترجمه مومیایی قیری به عنوان مومیایی اشتباه بود و پزشکان از تجویز داروی بی اثر خودداری کردند.
در نهایت، هنرمندان در قرن 17 تا 19 از مومیایی های آسیاب شده برای رنگ آمیزی رنگ روغن محبوب به نام قهوه ای مومیایی استفاده کردند.
مومیا با سه اصطلاح کانی شناسی انگلیسی تعریف می شود. قیراز لاتین در اصل به معنای "نوعی زمین معدنی موجود در فلسطین و بابل است که به عنوان ملات و غیره استفاده می شود.
همان آسفالت، زمین معدنی، زمین یهودی، " و در کاربرد علمی جدید به معنای "عام" است. نام برخی از مواد معدنی قابل اشتعال، هیدروکربن های بومی کم و بیش اکسیژن دار، مایع، نیمه جامد و جامد از جمله نفتا، نفت، آسفالت و غیره. آسفالت (از یونان باستان «آسفالت، قیر») ابتدا به معنای «یک ماده قیری است که در بسیاری از نقاط جهان یافت می شود، یک کانی صمغی صاف، سخت، شکننده، سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه، متشکل از مخلوطی از هیدروکربن های مختلف. زمین معدنی، زمین یهودیان، و در [عهد عتیق]
تاریخچه مصرف
استفاده از مومیایی به عنوان دارو با داروی معروف ایرانی مومیایی سیاه پیساسفالت برای زخم ها و شکستگی ها آغاز شد که با مواد قیر سیاه رنگ مشابهی که در مومیایی سازی مصری استفاده می شد اشتباه گرفته شد.
مترجمان لاتین قرون وسطی این را به اشتباه به معنای مومیایی کامل تفسیر کردند. از قرن دوازدهم شروع شد و تا قرن نوزدهم ادامه یافت، مومیایی ها و قیرهای مومیایی در پزشکی و هنر اروپایی و همچنین تجارت مصری مرکزی بودند.
به گفته مورخان داروسازی، مومیایی بخشی از مواد دارویی اعراب شد که توسط محمد بن زکریای رازی (845-925) و ابن البیتر (1197-1248) بحث شده است.
پزشکان ایرانی قرون وسطی از قیر/آسفالت هم به عنوان مرهم برای بریدگی ها، کبودی ها و شکستگی های استخوان و هم به عنوان داروی داخلی برای زخم معده و سل استفاده می کردند.
آنها با پیساسفالت سیاهی که از کوهی در دارابگرد فارس تراوش کرد، بهترین نتایج را به دست آوردند. پزشک یونانی پدانیوس دیوسکوریدس قرن.
50-70 قیر دریای مرده را از نظر پزشکی برتر از پیساسفالت آپولونیا (ایلیری) قرار داد، که هر دو جایگزینی معادل برای مومیایی کمیاب و گران قیمت ایرانی در نظر گرفته می شدند.
در طول جنگ های صلیبی، سربازان اروپایی به طور مستقیم از مومیایی مواد مخدر یاد گرفتند که در موارد شکستگی و پارگی، قدرت شفابخشی زیادی دارد.
تقاضا برای مومیایی در اروپا افزایش یافت و از آنجایی که عرضه قیر طبیعی از ایران و دریای مرده محدود بود، جستجو برای یافتن منبع جدید به مقبره های مصر روی آورد.
خواص مومیایی
- درمان رعشه
- تقویت رحم
- تقویت معده
- تقویت روده
- درمان هموروئید
- درمان زود انزالی
- درمان میگرن
- درمان سستی بدن
- درمان گوش درد
- تسکین درد زانو
- درمان سستی کمر
- تقویت کننده عمومی بدن
- افزایش قدرت باروری در بانوان
- افزایش قدرت باروری در آقایون
- تسریع در جوش خوردن شکستگی ها
مجموعه دکتر هومید مومیایی را به سه صورت روغن ،مرهم و شربت خوراکی تهیه و تولید می کند.