احتمالاً با روغن کانولا، روغن زیتون و حتی روغن آووکادو آشنایی دارید، اما آیا تا به حال از روغن کنجد استفاده کرده اید؟ روغن کنجد که در غذاهای چینی، ژاپنی و خاورمیانه مورد استفاده قرار می گیرد، از دانه های کنجد خام یا برشته شده تهیه می شود. دانه های کنجد از گیاه Sesamum Indicum بدست می آیند. خود دانه ها سرشار از پروتئین و ویتامین B هستند، اما روغن کنجد حاوی پروتئین یا بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری نیست. با این حال، اسیدهای چرب و آنتی اکسیدان ها از جمله ویتامین E و فیتواسترول ها را حفظ می کند.
روغن های کنجد حاصل از دانه های خام به رنگ روشن هستند و طعمی لطیف و خنثی دارند. از طرف دیگر، انواع برشته شده تیره تر، غنی تر و طعم آجیل تری دارند. هر دو کاربردهای زیادی در آشپزی دارند. روغن کنجد اغلب برای تفت دادن گوشت و سبزیجات استفاده می شود یا به سس ها و مارینادها اضافه می شود.
اعتقاد بر این است که روغن کنجد فواید مهمی برای سلامتی دارد، مانند تامین چربی های سالم برای قلب، مبارزه با التهاب و محافظت از پوست در برابر آسیب های خورشید. تحقیقات بیشتری برای درک کامل فواید (و خطرات بالقوه) روغن کنجد مورد نیاز است. روغن کنجد همچنین حاوی اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 است که هر دو از چربی های چند غیر اشباع هستند. آنها هر دو اسیدهای چرب ضروری هستند که به پیشگیری از چندین بیماری از جمله بیماری قلبی و سرطان کمک می کنند. آنها همچنین به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می کنند.